HERINNEREN EN ONTDEKKEN

Mong

Voordat wij naar Frankrijk vertrokken ontving ik een mooi boek van een vriend. Het boek “Mong, reiziger voorbij de horizon“. Een boek over Mong die samen met zijn zusje werd geboren, maar die helaas tijdens de bevalling stierf. Zijn enige speelmaatje toen hij jong was, was zijn overleden zusje. Op negenjarige leeftijd heeft hij een bijna doodervaring waardoor zijn leven veranderd en hij op zoek gaat naar antwoorden op aloude levensvragen. Dit boek bevast prachtige korte verhalen die je anders laten kijken naaar het leven.
Zo is er een verhaal in dit boek dat gaat over ons iets herinneren of ontdekken. En dat inspireerde mij weer tot het schrijven van dit verhaal.

Dubbele beweging van de alleengeboren tweeling

Als alleengeboren tweeling kom je vaak op een punt in je leven waarop je iets ‘ontdekt’ dat altijd al in je zat. Het verlies van je tweelinghelft is niet iets wat je je bewust kunt herinneren, want het vond plaats op een moment dat je brein nog geen bewuste herinneringen kon opslaan. Toch, zodra je het besef krijgt dat je een alleengeboren tweeling bent, lijkt het alsof je je iets herinnert wat je altijd al wist.

Herinneren: Terug naar wat er altijd al was

Herinneren voelt als het ophalen van iets bekends, iets vertrouwds. Maar hoe kun je iets herinneren wat je nooit bewust hebt gekend? Dit is precies de paradox waarin veel alleengeboren tweelingen zich bevinden. Zodra ze ontdekken dat ze een tweelinghelft hebben verloren, komen er vaak gevoelens, beelden en sensaties omhoog die eerder verborgen leken. Het is alsof je plotseling begrijpt waarom je altijd dat vage gemis hebt gevoeld, waarom je je soms zo onvolledig of zoekend voelt.

Ontdekken: Het onthullen van het verborgen verhaal

Ontdekken daarentegen lijkt iets nieuws te suggereren. Maar voor een alleengeboren tweeling is ontdekken vaak eerder het blootleggen van een diep innerlijk weten. Het voelt als een reis naar binnen, waarin je stap voor stap de puzzelstukjes op hun plek laat vallen. Het moment van ontdekken is vaak intens en emotioneel: ineens besef je waarom je altijd zo’n diepe verbinding voelt met het thema eenzaamheid, waarom je soms moeite hebt met verbinding maken of loslaten.

De synergie tussen herinneren en ontdekken

Wat als herinneren en ontdekken eigenlijk twee kanten van dezelfde medaille zijn? Misschien is ontdekken niet per se iets nieuws vinden, maar eerder iets naar het bewuste brengen dat altijd al in je zat. Voor de alleengeboren tweeling betekent dit dat hun ontdekkingstocht eigenlijk een vorm van her-inneren is. Ze ontdekken hun verlies en her-inneren zich tegelijkertijd het diepe weten dat er altijd al was.

Van ontdekken naar heling

Door te ontdekken en te herinneren ontstaat ruimte voor heling. Het erkennen van het gemis, het zien van de impact die dit heeft op je leven, en het toelaten van de gevoelens die daarbij horen, zorgt ervoor dat je stukje bij beetje dichter bij jezelf komt. En uiteindelijk is dat de essentie: het her-ontdekken van wie je werkelijk bent, in verbinding met alles wat je verloren hebt (waaronder vaak ook een deel van jezelf), maar vooral met alles wat je nog in je draagt.

Dus, herinner jij je of ontdek jij?
Of misschien… allebei tegelijkertijd?

©Aranka Reeuwijk