HET VEILIGE ACHTERDEURTJE

Een achterdeurtje openhouden. Heel veel van mijn cliënten hebben moeite om voor 100% in hun eigen energie te staan. Ze houden als het ware een achterdeurtje open naar de andere kant. ‘Voor het geval dat het te spannend wordt op aarde.’ Echter, dat maakt je zwakker en zorgt er voor dat je niet je eigen leven volledig leeft! Maar ik begrijp het heel goed omdat ik dit zelf ook jarenlang heb gedaan.

Ieder z’n eigen plek

Ieder mens heeft z’n eigen plek binnen het familiesysteem waarin hij of zij wordt geboren.
Echter, om wat voor reden dan ook kan het gebeuren dat je, onbewust, de plek van iemand anders opvult. Een familielid die het zwarte schaap van de familie was en werd doodgezwegen. Een voorouder die op zeer jonge leeftijd al overleed. Voor ouders was dit verdriet te groot en zo werd er niet meer over dit kindje gepraat. Maar ook abortussen en vroege miskramen die niet erkent worden kunnen een schaduw werpen op een familiesysteem. Als jij onbewust je identificeert met deze plek dan maakt dat je zwakker en vaak onzichtbaar voor anderen. In heel veel families zie je dat mensen systemisch gaten opvullen. Vaak van familieleden die niet zijn geboren of niet de aandacht krijgen die ze verdienen.

Identificeren en erkennen

Is er sprake geweest van een verloren tweelinghelft dan is het vrij veel voorkomend dat degene die wel wordt geboren de neiging heeft om de plek van de ander op te vullen. Dat heeft te maken met het feit dat die ander niet wordt erkend (heel vaak wist men niet eens dat ‘ie er was). Maar ook doordat deze persoon zich helemaal identificeert met de niet geboren tweelinghelft. Dit kan in meer of mindere mate en verschilt per persoon.
En afhankelijk van de situatie waar iemand zich in bevindt in het dagelijks leven, reageert iemand vanaf z’n eigen plek of vanaf de plek die hoort bij de overleden tweelinghelft.

Plaatsverwisseling

Soms heeft iemand de plek van die ander volledig eigen gemaakt. Alsof die persoon de ander is geworden. Bij alleengeboren tweelingen zie je dan dat de plek van de overleden tweelinghelft energetisch volledig wordt ingenomen door de levende tweeling. Dit zorgt er voor dat die persoon niet krachtig in het leven staat, zelf het gevoel heeft in een andere wereld te leven en onzichtbaar is voor de omgeving. Het ‘plaatsverwisselen’ is het makkelijkst te zien bij alleengeboren tweelingen waarbij sprake is geweest van een twee-eiige tweeling van verschillend geslacht. Een man staat liever op de plek van zijn overleden tweelingzusje en vertoont hierdoor meer vrouwelijke trekken. Andersom geldt dit ook voor vrouwen; die zijn meer manlijk in hun gedrag en uiterlijk.

De uitdaging

De grote uitdaging zit hem in het innemen van je eigen plek. Voor HONDERD PROCENT! En dat is een hele uitdaging voor veel mensen. Betreft het een verstrengeling met een voorouder dan is deze verstrikking vrij makkelijk te verhelpen via bv een opstelling.
Bij alleengeboren tweelingen ligt het vaak iets gecompliceerder. Menig alleengeboren tweeling wil er best voor kiezen om op de eigen plek te gaan staan, maar dan graag nog met één voet op de plek van hun tweelingbroer of -zus. Vooruit, één teen is ook goed.
Die plek van die ander volledig loslaten, dat is lastig, eng en vaak pijnlijk. Ook al zeggen ze dat ze gekozen hebben voor het leven en voor hun eigen plek, heel stiekem houden ze een achterdeurtje open ‘voor het geval dat’.
Schuldgevoelens, verraad of onzekerheid zijn gevoelens die er voor kunnen zorgen dat ze niet volledig voor het leven durven te kiezen. Ze hebben het gevoel dat ze, door deze plek vaarwel te zeggen, hiermee de ander in de steek laten of loslaten.
Dat het tegendeel juist waar is dat kunnen ze niet altijd meteen zien. “Nee hoor, het gaat zo heel goed. Ik voel me prima. Heb gewoon veel manlijke/vrouwelijke trekjes. Zo ben ik nu eenmaal.”

Kiezen vergt moed

Het is een hele uitdaging en grote stap om het leven te nemen. Meestal hebben deze mensen jarenlang maar op halve kracht geleefd. En dus ook maar de helft van hun eigen energie gevoeld. Kiezen om vanaf nu gelukkig, energiek en vrij te zijn is niet makkelijk. Daar is moed voor nodig. En een beetje ervaring. Want het kan helpen als je af en toe aan de mooie momenten van het leven hebt kunnen ruiken. Dan weet je hoe mooi het kan zijn en wordt de keus om een stap te maken wellicht minder eng.
Alleen de diepe overtuiging de ander te verraden of in de steek te laten zit soms vrij diep. En die overtuiging heeft tijd nodig om te transformeren. Maar weet: Als jij niet voor jezelf kiest, dan hou je de plek van de ander bezet.

Weet jij van jezelf dat je ook zo’n achterdeurtje hebt? En wil je deze graag sluiten? Dan ben je van harte welkom om een afspraak te maken. Kijken we samen wat je nog nodig hebt om dit voor elkaar te krijgen.

©Aranka Reeuwijk

 

Ps. Dit verhaal is, samen met meer dan 40 andere verhalen, opgenomen in het boek ‘Alleen verder‘.